Paséa

Panon mureleng, molotot ka sisi ka gigir. "Aing nu nénjo, sia nu ngageroan," ceuk panon ka biwir. "Nyarita mah bagéan aing atuh, Lur!" témbal biwir. Ceuli curinghak, laju miluan nyarita. "Aing nu boga jasa sangkan omongan manéhna kaharti ku urang," bari jejebris miceun tai ceuli. 
Itu-ieu ngagulkeun jasana. Ngarasa pangpentingna. "Déwék nu diténjona mah!" ceuk beungeut mairan. Embung éléh, leungeun milu nyarita. "Ramo aing katempuhan kudu ngusapan...," ngarahuh. Anu paréa-réa omong beuki marotah.
"Duh, naha saria kabéh teu mikirkeun nasib aing?" aya nu nyelengkeung ti jero calana. "Enya saria kabéh balener. Baroga jasa. Aing nu ripuh, utah uger gara-gara polah saria. Teu bisa nyeunghap sabab dilelep-lelep ku dunungan urang!" ceuk manéhna bari acung-acungan.